Ο 8ος ΑΘΛΟΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ " Η ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ"

΄΄Τώρα το φως λάμπει στην όγδοη Πύλη", είπε ο Δάσκαλος.

"Στο αρχαίο Άργος έπεσε ανομβρία.
Η Αμυμώνη ζήτησε ικετεύουσα την βοήβεια του Ποσειδώνα.
Ο Ποσειδώνας την διάταξε να κτυπήσει ένα βράχο και κάνοντας το, ανάβλυσαν τρία κρυσταλλένια ρυάκια, ευθύς όμως μια ύδρα εγκατέστησε εκεί την φωλιά της".
"Δίπλα στον ποταμό Αμυμώνη, βρίσκεται το γεμάτο πύον τέλμα της λέρνας. Μέσα σ' αυτό το αηδιαστικό έλος πλαγιάζει το τέρας ύδρα, λοιμός στην ύπαιθρο.
Εννέα κεφαλές έχει το τέρας αυτό και η μια απ' όλες είναι αθάνατη.’

΄΄Ετοιμάσου να πολεμήσεις με αυτό το αηδιαστικό θηρίο. Μη νομίσεις οτι θα εξυπηρετήσουν κοινά μέσα. Καταστρέφεις μια κεφαλή, δύο ξεπετιώνται στα γρήγορα".


Ο Ηρακλής, περίμενε με προσδοκία.
"Μια συμβουλευτική λέξη μόνο μπορώ να σου δώσω", είπε ο Δάσκαλος.

¨Εγειρόμεθα κλίνοντες το γόνυ,
νικούμε παραδιδόμενοι,
αποκτούμε έγκαταλείποντες.¨

Προχώρει, Υιέ του θεού και Υιέ του ανθρώπου και νίκησε".
Έπειτα ο Ηρακλής πέρασε μέσα από την Όγδοη Πύλη.


Ακολουθώντας την δυσωδία που μόλυνε την ατμόσφαιρα, ο Ηρακλής βρήκε την φωλιά του τερατώδους αυτού θηρίου.
Μέσα στη σπηλιά, μέσα σε βαθύ σκοτάδι, έμενε κρυμμένη ή ύδρα.

Μέρα καί νύχτα ο Ηρακλής παραμόνευε στον απατηλό Βάλτο, περιμένοντας την κατάλληλη ώρα, πού το θηρίο θα εξορμούσε.
Μάταια παραφύλαγε, το τέρας έμενε μέσα στο βρωμερό του άντρο.

Ο Ηρακλής βύθισε τα βέλη του σε καυτή πίσσα και τάρριξε βροχηδόν και κατ` ευθείαν στο στόμα της σπηλιάς πού κατοικούσε το αποτρόπαιο τέρας. Φασαρία καί ταραχή ακολούθησαν.
Η ύδρα με τις εννέα κεφαλές της, πού πέταγαν φλόγες, πρόβαλε.

Τρείς οργυιές ψηλά στάθηκε το τέρας, ένα πανάσχημο πράγμα, πού φαινότανε σαν να είχε γίνει από όλες τις ρυπαρές σκέψεις πού υπάρχουν από τότε πού άρχισε ο χρόνος.

Ξανά καί ξανά ο Ηρακλής επιτέθηκε στο λυσσασμένο τέρας, αλλά τούτο γινότανε δυνατώτερο, χωρίς να αδυνατίζει μετά από κάθε έφοδο.

Έπειτα ο Ηρακλής θυμήθηκε ότι του είχε ειπεί ο Δάσκαλός του.
"Έγειρόμεθα κλίνοντες το γόνυ".

Πετώντας δίπλα το ρόπαλο του, ο Ηρακλής γονάτισε, άρπαξε την ύδρα με τα γυμνά του χέρια και την σήκωσε ψηλά.

Όσο ήταν κρεμασμένη στον αέρα, η δύναμή της γινότανε μικρότερη, έπειτα κρατούσε την ύδρα μπροστά του ψηλά στα γόνατα του για να μπορέσουν ο καθαρός αέρας και το φως να φέρουν το αποτέλεσμα πού χρειαζότανε.

Το τέρας, δυνατό μέσα στο σκοτάδι και την βαλτώδη λάσπη, έχασε αμέσως την δύναμή του, ευθύς όταν οι ακτίνες του ήλιου έπεσαν επάνω του και ήλθε σε επαφή με τον αέρα.
Η νίκη κερδήθηκε από τον Ηρακλή.

Οι εννέα κεφαλές κρεμόντουσαν και έπειτα με λαχανιασμένο στόμα και γυαλισμένα μάτια πέσανε προς τα εμπρός.
Μόνον ομως όταν έπεσαν κάτω, χωρίς ζωή πια, ο Ηρακλής ξεχώρισε την μυστική κεφαλή πού ήταν Αθάνατη.
Τότε ο Ηρακλής απόκοψε το ένα αθάνατο κεφάλι της ύδρας και το έθαψε, αλλά τούτο και κάτω από τον βράχο σφύριζε ακόμα άγρια.

Γυρίζοντας πίσω, ο Ηρακλής στάθηκε μπροστά στον Δάσκαλό του.
"Ή νίκη κερδήθηκε".είπε ο Δάσκαλος
"Το φως πού λάμπει στην όγδοη Πύλη, τώρα έσμιξε με το δικό σου".



ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΤΟΥ ΜΥΘΟΥ

Το τέρας ύδρα έχει το δικό του πανομοιότυπο.
Κατοικεί μέσα στα σπήλαια του νου και ανθεί στο σκοτάδι και τον βόρβορο των σκοτεινών νοητικών κοιλωμάτων.

Παραμένοντας βαθειά μέσα στα υπόγεια διαμερίσματα του υποσυνείδητου, πότε ήρεμο και πότε σε μια φλογερή και ταραχώδη φρενίτιδα, το θηρίο δημιουργεί μια μόνιμη κατοικία.
Δύσκολα ανακαλύπτεται η ύπαρξή του.

Περνάει πολύς καιρός ώσπου να καταλάβει το άτομο ότι τρέφει και συντηρεί ένα τόσο άγριο πλάσμα.
Τα καυτερά βέλη
της φλογερής εφέσεως πρέπει να εξαπολυθούν
προτού ανακαλυφθεί ή παρουσία του.

Το να πολεμήσεις ένα τόσο φοβερό εχθρό, είναι πραγματικά μια ηρωική πραξη για έναν Υιό του ανθρώπου, έστω και αν είναι ένας Υιος του Θεού.

Αποκόβεις μια κεφαλή και μια άλλη φυτρώνει στην θέση της.
Κάθε στιγμή, μια ποταπή επιθυμία ή σκέψη ξεπερνιέται, άλλα μια άλλη παίρνει την θέση της.

Ό Ηρακλής κάνει τρία πράγματα:
1. Αναγνωρίζει την ύπαρξη της ύδρας
2. την αναζητεί υπομονετικά και
3. τελικά την καταστρέφει.

Χρειάζεται
• διάκριση για να αναγνωρίσει την ύπαρξή της
• υπομονή για να ανακαλύψει την φωλιά της και
• ταπεινοφροσύνη για να φέρει τα ακάθαρτα στοιχεία του υποσυνειδήτου στην επιφάνεια και να τα εκθέσει στο φως της σοφίας.

Όσο ο Ηρακλής πολεμούσε
• μέσα στο βάλτο
• μέσα στην λάσπη
• στην ακαθαρσία και
• την λασπερή άμμο,
ήταν ανίκανος να νικήσει την ύδρα.

Έπρεπε να
• σηκώσει το τέρας στον αέρα
• να μεταφράσει, δηλαδή, το πρόβλημά του σε μια άλλη διάσταση για ναι το λύσει.

Με όλη την ταπεινότητα,
γονατίζοντας στην λάσπη,
έπρεπε να εξετάσει το δίλημμα του κάτω από το φως της σοφίας, και
στην υψωμένη ατμόσφαιρα της σκέψης,
που αναζητεί και έρευνα.

Από τις επισημάνσεις αυτές, μπορούμε να αντλήσουμε το συμπέρασμα ότι:
οι απαντήσεις σε πολλά από τα προβλήματά μας έρχονται
• όταν μια νέα συγκέντρωση της προσοχής μας επιτευχθεί και
• όταν εδραιωθεί μια καινούργια προοπτική.

Μας ελέχθη, οτι μια από τις κεφαλές της ύδρας είναι αθάνατη.
Αυτό σημαίνει, οτι
κάθε δυσκολία, οσοδήποτε φοβερή να φαίνεται οτι είναι, περιέχει ένα πολύτιμο στοιχείο μεγάλης αξίας.

Μη επιχειρήσετε να εξουσιάσετε την κατώτερη φύση και να πιστεύσετε οτι
τό πολύτιμο αυτό στοιχείο είναι πάντοτε ανωφελές και μάταιο.

Η αθάνατη κεφαλή, διαχωρισμένη από το σώμα της ύδρας, τάφηκε μέσα στόν βράχο.
Αύτό σημαίνει, οτι ή συγκεντρωμένη ενέργεια πού δημιούργησε, ένα πρόβλημα, αν και εξαγνισμένη, παραμένει ακόμα, μετά την κατάκτηση της νίκης.

Μια τέτοια δύναμη πρέπει έπειτα
• να ελεγχθεί σωστά και
• να διοχετευθεί καταλλήλως.
Κάτω από τον βράχο της σταθερής θελήσεως, ή αθάνατη κεφαλή γίνεται πηγή δύναμης.



Η αποκάλυψη των εγκάτων της βάσης των επιθυμιών και των εγωιστικών παρορμήσεων πού σαπίζουν στην υποσυνείδητη φύση, υπήρξε το έργο των σύγχρονων ψυχαναλυτών.

Είναι αληθινό ότι η τεχνική αυτή φέρνει στην επιφάνεια τα αηδή δεδομένα των απωθημένων παρορμήσεων, άλλα πολλές φορές σταματάει σ' αυτό το σημείο.
Τό άτομο κατανοεί ότι ένα τέρας βρίσκεται κρυμμένο στις υπόγειες περιοχές της συνείδησης, αισθάνεται. ομως πτοημένο και βρίσκεται σε αμηχανία προσπαθώντας να έλθει, σε συνεννόηση με αυτόν τον τρομακτικό εχθρό.

Ο Ηρακλής
• επικαλείται ένα λαμπρότερο φως από το φως του αναλυτικού νου.

• Ζητάει
- να ανυψώσει το πρόβλημά του σε μια υψηλότερη διάσταση και
- να μη ταράζει άσκοπα το τέλμα του υποσυνειδήτου.
Προσπαθώντας να δει το δίλημμά του στο φως εκείνης της σοφίας πού ονομάστηκε ψυχή, τό αντιμετωπίζει από μια νέα όψη.
Κάνοντας έτσι, εξουδετερώνει το σφίξιμο της ύδρας και τελικά υποτάσσει τό θηρίο.



Ο ΕΝΟΙΚΟΣ ΣΤΟ ΚΑΤΩΦΛΙ

Στην Εσωτερική Αστρολογία ο Διδάσκαλος Θιβετανός μας λέει:
«Στο Σκορπιό, δύο αποκρυφιστικοί παράγοντες προβάλλουν από το παρελθόν και αρχίζουν να απορροφούν την προσοχή του μαθητή.

Ο ένας είναι η μνήμη και ο άλλος είναι, ως αποτέλεσμα της μνήμης, ο Ένοικος στο Κατώφλι.

Η μνήμη με την έννοια που περιλαμβάνεται εδώ δεν είναι, απλώς, μια ικανότητα του νου, αλλά είναι ουσιαστικά μια δημιουργική δύναμη.
Είναι βασικά μια όψη της σκέψης και μαζί με τη φαντασία είναι ένας δημιουργικός παράγοντας επειδή, όπως γνωρίζουμε πολύ καλά, οι σκέψεις είναι πράγματα.

Από
- τα αρχαία βάθη της μνήμης
- από ένα θαθιά ριζωμένο παρελθόν που ανακαλείται οριστικά, και
- από το φυλετικό και ατομικό υποσυνείδητο,
προβάλλει από
- τις περασμένες ατομικές ζωές και
- την εμπειρία,
εκείνο που είναι το άθροισμα από όλες
- τις ενστικτώδεις αντιδράσεις,
- όλες τις κληρονομημένες θυμικές αυταπάτες και
- όλες τις φάσεις των εσφαλμένων νοητικών στάσεων.
Σ αυτές δίνουμε το όνομα του Ένοικου στο Κατώφλι.

Αυτός ο Ένοικος είναι το συνολικό άθροισμα
όλων των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας που
• δεν έχουν ακόμη κατακτηθεί και
• δεν έχουν υποταχτεί και
• τα οποία πρέπει τελικά να υπερνικηθούν πριν από τη μύηση.

Κάθε ζωή γίνεται κάποια πρόοδος.
Κάποιες ατέλειες της προσωπικότητας ρυθμίζονται.
Αλλά τα υπολείμματα που δεν έχουν κατακτηθεί και οι αρχαίες τάσεις, είναι αναρίθμητες και υπερβολικά δυναμικές και όταν η επαφή με την ψυχή είναι αρκετά εδραιωμένη
υπάρχει μια ζωή στην οποία η υψηλά αναπτυγμένη και πανίσχυρη προσωπικότητα
γίνεται, η ίδια, ο Ένοικος στο Κατώφλι.

Τότε ο Άγγελος της Παρουσίας και ο Ένοικος στέκουν αντιμέτωποι και πρέπει να γίνει κάτι.
Τελικά το φως του προσωπικού εαυτού σβήνει και μειώνεται στη λάμψη της δόξας που εκπορεύεται από τον Άγγελο.

Όμως, αυτό είναι δυνατό μόνο όταν
- η προσωπικότητα επιθυμεί διακαώς να έρθει σε σχέση με τον Άγγελο
- αναγνωρίζει τον εαυτό της ως τον Ένοικο και
- ως μαθητής αρχίζει τη μάχη ανάμεσα στα ζεύγη των αντιθέτων και
- μπαίνει στις δοκιμασίες του Σκορπιού.

Όταν ο νους φτάσει σε ένα σχετικά υψηλό στάδιο ανάπτυξης,
εφελκύεται η όψη της μνήμης με ένα νέο και συνειδητό τρόπο
και τότε
• κάθε λανθάνουσα προδιάθεση
• κάθε φυλετικό και εθνικό ένστικτο
• κάθε κατάσταση που δεν έχει κατακτηθεί και
• κάθε σφάλμα που ελέγχει
φτάνει μέχρι την επιφάνεια της συνείδησης και τότε αρχίζει η μάχη.

Όμως, ο βασικός τόνος του Σκορπιό είναι θρίαμβος.
Αυτή είναι η κυριότερη έκφραση του πάνω στο φυσικό πεδίο.
Ως αποτέλεσμα της μάχης και της νίκης,
ολόκληρος ο θείος άνθρωπος - που προς το παρόν δεν εκφράζεται τέλεια - αγκυροβολείται πάνω στο φυσικό πεδίο
• με τέτοια ακρίβεια και
• καθαρότητα
που δεν υπάρχει καμιά δυνατότητα να ξεφύγει από τις εκβάσεις που περιβάλλουν
• την οικογένεια του μαθητή
• τους φίλους του και
• τον όμιλο του.

Σ` αυτό το ζώδιο ο άσωτος υιός αποκτά τον αυτοέλεγχο του και έχοντας φάει τα ξυλοκέρατα της ζωής και έχοντας εξαντλήσει τις πηγές της κοσμικής επιθυμίας και φιλοδοξίας λέει:
"θα σηκωθώ και θα πάω στον Πατέρα μου". »